Bir gün bir aile hafta sonunu piknik yaparak geçirmeye karar verirler. Piknik yerine ulaştıklarında anne yemeği hazırlarken, çocuklar babalarıyla birlikte yürüyüşe çıkarlar. Uzun bir yürüyüşten sonra çok yorulan küçük çocuk, yalvarırcasına bakan gözlerle babasına dönerek, ”Babacığım çok yoruldum, lütfen beni kucağında taşır mısın? der. Baba “Ben de yorgunum oğlum”der demez çocuk ağlamaya başlar. Bunun üzerine baba hiçbir şey söylemez. Ve etrafta bulunan ağaçtan bazı dallar kesmeye başlar. Bu dallardan çocuğun oynayabileceği güzel bir at yapar. Sonra ağaç dallarından atı oğluna verir. “Al oğlum, sana güzel bir at buldum” der. Çocuk sevinçle dallardan yapılmış atı alır ve adeta canlı bir atmışçasına ata biner ve sıçrayarak annesinin yanına doğru gitmeye başlar. Babasını ve ablasını geride bırakmıştır bile. Baba gülerek kızına dönerek şunları söyler: “İşte yaşam budur kızım. Bazen zihnin yorgun olabilir veya bedenen kendini çok yorgun hissedebilirsin. İşte o zaman k...
Kuruluş 1990