ŞOKLAR VE TEKÂMÜL-Ergün Arıkdal

“Depremler, felaketli, acılı olaylar insanlara ne öğretir?” diye soruluyor. Bu tip durumlarda iki büyük prosesin yaşanması söz konusudur. Bir tanesi; objektif bir duygusal hayatın faaliyete geçirilmesidir. Yaşanan büyük bir yıkım, bir ölüm, bir acı, bir dağılma ve birçok şeylerden mahrum olma gibi, yoksulluk gibi olaylar karşısında duygusal hayatın etkilenmemesi mümkün değildir. Çünkü hepimiz nefs taşıyan varlıklarız. Yani kendimize göre birtakım egoistik planlamalarımız var ve bu planlamaların dışına taşan olaylarla karşılaşmak bizi üzer, sıkar. Ve bu durum bizde bazı tesirleri daha kolaylıkla alabilmemize yarayan bir hal oluşturur. Yani geçirdiğimiz duygusal sarsıntıdan veya bu sarsıntının meydana getirdiği boşluktan yararlanarak Yüce Planlar bize, mantal düzeyde bazı bilgiler aktarırlar. Olayı yaşayan insanın aldığı bilgilerin çoğu, duyularıyla aldığı bilgiler değildir. Duyuları vasıtasıyla gelen uyarılar, şuur alanında birtakım yeni boş alanlar yaratır. İşte bu yeni boş alanlar da Yüce İdareciler’ in mantal, geliştirici düşünceleri tarafından doldurulur. Her sarsıntılı olay, her şok veren olay şuurumuzda daima bir boşluk meydana getirir. Kısa ya da uzun süreli olması fark etmez ama boş alanın meydana gelmesi çok önemlidir. Bu boş alandan yararlanan Yüce Varlık Sistemleri, insanlara birtakım bilgiler aktarırlar. Sonra bu bilgiler, potansiyel olarak bizde mevcut olduğu için, farkında olmasak bile enerjetik bakımdan bizim bünyemizde, bizim varlığımızda değişmeler, gelişmeler meydana getirir. Tabi öncelikle dünyada uygulanabilmesi mümkün olan kapasitelerde değişiklikler meydana gelir. Örneğin vicdan kapasitemiz, anlayış kapasitemiz genişler. Bu arada bilgi alabilme ve bilgi uygulama yetkimiz ve yeteneğimiz de artmaya başlar. İnsanlarla olan ilişkimiz güçlenir, birlik ve beraberlik anlayışı yani ben ve sen biriz, hepimiz Bir’iz kavramı varlıkların şuur düzeyinde giderek daha geniş yer tutmaya başlar. 

Ve bu öncül hareketler bizi zamanla daha derin, daha ince ayrıntılı değişikliklere yani zihinsel, mantal mutasyonlara kadar götürür. Bizi üzen her şey şoktur. Yani bir silkelenme halidir; daha üstün bir tesirin rahatlıkla bizim bünyemize girmesini sağlayacak bir olaydır. Bu büyük tesirler için şu söylenebilir: Bunlar öğretici, gerçekten geliştirici, tekamül ettirici, bizi bulunduğumuz durumdan daha üst bir seviyeye çıkartacak, sıçratacak tesirlerdir. Ancak acaba bu yükseltici tesirler niçin normal bir süreç takip ederek gelmezler? Bu tesirler aslında normal bir süreç takip ederek de gelirler ama insanların anlayışsızlığı, bir şeyi kavramakta ve onu uygulamakta gösterdikleri tembellik ve atalet, bütün bu yardımları hemen hemen hiçe indirmektedir. Halbuki bir taraftan da, zamana karşı hareket etmekte olan bir tekamül süreci vardır ki, buna göre belli etaplarda belli değişikliklerin meydana gelmesi gerekir. Belli zamanlar içerisinde belli değişikliklerin, belli sıçramaların olması gerekir. Yasa, bu şekilde kurulmuş, bu şekilde işlemektedir. Yani Tekamül Yasası’nın akışında bu tarzda bir gidiş vardır. Eğer insanlar kendi idraksizlikleri, anlayışsızlıkları ve ataletleri yüzünden belli etaplara, belli bir zamanda ulaşamıyorlarsa, onları biraz hareketlendirmek ve hızlarını artırmalarını sağlamak lazımdır. Çünkü belli işlerin, binlik seneler, devirler yani sikluslar içinde yapılması gerekmektedir. Bir an evvel oraya, o karşılaşma noktasına ulaşmak gerekir. Ve işte şoklar, bu sebeple yaşamakta olduğumuz ulaştırıcı, hızlandırıcı tesirlerdir. Esasında bunların hiçbirini bir felaket olarak görmemek, onlardan hızımızı artırmak amacıyla yararlanmak gerekir. 

Diyeceksiniz ki, “Nereye hızlanacağız kardeşim? Bu trafikte nereye gideceğiz?” Gerçekten de, hem fiziki trafikte bir yere gidemezsiniz, hem de manevi trafikte bir yere gidemezsiniz. İnsanların birbirlerinden hoşlanmadığı, birbirlerine çelme taktıkları, birbirlerine karşı daima bir pazarlıkla baktıkları, samimiyetin hiçbir değerinin olmadığı fakat samimiyetsiz, iki yüzlü, riyakar insanların daima baş taçı olduğu bir yerde, siz hangi hızla gideceksiniz? Nereye gideceksiniz? Gitmek istediğiniz bütün yollar, yol kesen haramilerle dolu. 

Aradığımız manevi şeyleri; birliği, yardımlaşmayı, anlayışı en yakınlarımızda bile bulamıyoruz. Demek ki, gelişebilmek, hızlanabilmek için birtakım çabalar içerisine girmek zorundayız. Yani hızlandırıcı bu şok tedavileri yaşamak zorundayız. Bir örnekle açıklamam gerekirse; tekamül sürecinin belli bir kilometreye çıkması için motorun devrinin iki bin olması gerekir. Eğer devir bunun altına düşerse, randıman vermez, faydalı bir iş görmüyor demektir. O halde motorun devrini yükseltmek için ne yapmamız lazım? Ayar yeri varsa, devri yükselten birtakım cihazlarla bu devri yükseltmek, daha fazla enerji kazanmasını sağlamak tarzında dönen çarkı en rantabl, en uygun şekle getirmek, umumi ahenge uygun hale getirmek lazımdır. Zaten ataletin, durağanlığın en kusurlu tarafı, 

genel ahenge uyamamasıdır, iyi çalışmayan bir sistem olmasıdır. O sistemi ya çalışır hale getirirler, ya ayıklarlar, temizlerlerler ya da ortadan kaldırırlar. Tamamen kangren olmuş yerlerinin yavaş yavaş ortadan kaldırılmasını, bir motorun çalışmayan bazı parçalarının değiştirilmesi gibi düşünebilirsiniz. Ve işte şu anda bütün insanlığın yaşamakta olduğu doğal afetler meselesinin metapsişik açıklaması da budur. 

Ergün ARIKDAL 

Yarınlar İçin Pozitif Yaşam Sf: 224.